بخشی از متن:
مقدمه
[1]استخوان بندی قانون هر مقدار که محکم باشد وقتی کسی به آن ملتزم نباشد و در جامعه عملی نشود ارزش چندانی نخواهد داشت. زندگی انسان بدون حاکمیت قانون انسجام نمی یابد و ادامه آن با مشکل مواجه می گردد. به همین خاطر پیامبر اسلام6 بلافاصله پس از اجتماع مسلمین اقدام به تشکیل حکومت نمود، تا زمینه های استقرار قانون شریعت فراهم شود. قرآن کریم با شعار ]وَ ما کُنَّا مُعَذِّبینَ حَتَّی نَبْعَثَ رَسُولاً[[2] قدم جلوگذاشت تا به پیروان خود بفهماند که اصل قانونی بودن جرم و مجازات در جامعه اسلامی مسلم است. یعنی تا چیزی از نظر قانون جرم تلقی نشود ارتکاب آن مجازات ندارد.
یکی از افتخارات اسلام به عنوان دین متمدن این است که قانون و نظم را برای بشریت به ارمغان آورده و راه رستگاری را در سایه عمل به مقررات شریعت معرفی نموده است. از آغاز اسلام تلاش فراوان در راه قانونمند کردن جامعه اسلامی صورت گرفت و در زمان حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام به نقطة اوج خود رسید و حضرت تمام توان خود را در این راستا به کار گرفته و یک نمونه عالی را ایجاد نمود. نمونه های این روش متعالی در اثر ارزندة نهج البلاغه دیده می شود و در پاسخ این سؤال که برخورد امام علی علیه السلام در برابر هنجارشکنی و قانون گریزی مسؤلان حکومت چه بوده است؟ این نوشته تهیه گردیده تا ثابت کند که امام پرهیزگاران در این راستا از هیچ کوششی فروگذار نکرده است و اصل حاکمیت قانون را بدون هیچ نرمشی در جامعه اسلامی رسمیت داده و در پایداری آن اهتمام نموده است.
...
تعداد صفحات : (11) صفحه
نوع فایل : word (قابل ویرایش )