بخشی از متن:
آرایه های ادبی یا صناعات ادبی یا صنایع بدیع در ادبیات فارسی، به کار بردن فنونی است که رعایت آن ها بر جلوه ها و جنبه های زیبایی و هنری سخن می افزاید.
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : 17 اسلاید
به نام خداوند جان آفرین حکیم سخن بر زبان آفرین
موضوع : آرایه های ادبی ( درس بیست و پنجم ، لف ونشر )
لف و نشر
توضیح: آوردن دو یا چند واژه است در بخشی از کلام که توضیح آنها در بخش دیگر آمده است .
رابطه: لف ونشر، « مفعول وفعل » ، « فاعل وفعل » ، « مشبه و مشبه به » ، « مسند الیه و مسند » ، « اسم و متمم » ، « اسم و صفت » و ... است .
لف ونشر دو گونه است :
اگر نشرها به ترتیب توزیع لف ها باشد « مرتب » نامیده می شود . و اگر چنین نباشد « مشوش : به هم ریخته » است .
لف ونشر مرتب هنری تر از مشو ش است . موسیقی معنوی که از لف ونشر حاصل می شود به دلیل در گیری ذهن برای یافتن ارتباط لف ونشر هاست .
نمونه
این نور چشم مستان ، در عین انتظارم چنگی حزین و جامی بنواز یا بگردان
بنواز و بگردان فعلهای این مصراع اند .
چنگی حزین مفعول بنواز و جامی مفعول بگردان است .
درمصراع دوم نخست دو مفعول ( چنگی حزین و جامی ) بیان شده و در پی آن دو فعل ( بنواز و بگردان ) آمده است واین تشخیص که کدام فعل از آن کدام مفعول است به عهده ی مخاطب گذاشته شده است .
ای شاهد افلاکی در مستی و در پاکی من چشم تو را مانم تو اشک مرا مانی
در این بیت دو تشبیه به کار رفته است .
دو وجه شبه در مصراع اول و بقیه ارکان تشبیه در مصراع دوم آمده اند .
در این مثال چون لف اول (در مستی) به نشر اول ( من چشم تو را مانم ) و لف دوم ( در پاکی ) به نشر دوم ( تو اشک مرا مانی ) باز می گردد و لف ها به ترتیب نشرهاست ، آن را مرتب می خوانیم .