بخشی از متن:
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 79 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
طهارت و نجاست خمر
مقدمه:
معنی مفهومی خمر به معنای هر مایع مست کننده است و معنای اصلی آن ستر و پوشیدن است و شراب را خمر میگویند چون عقل را میپوشاند و نمیگذارد خوب و بد و خیر و شر را تشخیص بدهد و به همین جهت چادر و روسری زنان را خمار میگویند. بین انواع آن مانند شراب (آنچه از انگور گرفته میشود)، نبیذ (آنچه که از خرما گرفته میشود)، نقیع (آنچه که از کشمش گرفته میشود)، بتع (آنچه که از عسل گرفته میشود)، مِزر (آنچه که از جو گرفته میشود)، یا آنچه که از گندم یا ارزن یا غیر آنها گرفته میشود، فرقی نیست(47).
ضرورت بحث از نجاست خمر و سایر مشروبات الکلى بدیهى به نظر مىرسد، زیرا تمامى فقیهانى که در طهارت الکل تردید کردهاند دلیلى جز نجاست خمر و سایر مسکرات ندارند. به نظر آنان الکل، ماده اصلى مست کنندهها را تشکیل مىدهد به ویژه الکل تخمیرى که از تقطیر بخارات شراب به دست مىآید. حرمت نوشیدن خمر هم اکنون از احکام ضرورى اسلام شمرده مىشود. ولى نجاست خمر بسان حرمت آن از ضروریات نیست، هر چند مشهور میان فقهان امامیه بلکه تمامى مذاهب اسلامى است. خمر در آیات قرآنی، پلیدی و رفتار شیطانی تلقی گردیده، نوشیدنآن، گناه کبیره قلمداد و هم چون قمار بازی موجب برانگیختن بذرعداوت و دشمنی دانسته شده است.(91). براساس روایات اسلامی، کسی که خمر مینوشد، تا چهل روز،نماز او پذیرفته نمیشود. بلکه در تمامی ادیان الهی، هنگامی که کاملگشتهاند، تحریم خمر جزء برنامههای قطعی آنها بوده است.(92). نوشنده خمر در روز قیامتبا صورت سیاه و زبان بیرون آمده درحالی که آب دهان او بر سینهاش میریزد و فریاد العطش برمیآورد، محشور میگردد. کسی که جرعهای شراب بنوشد، روح ایمان از ویگرفته میشود و روح ناپاک و پست جایگزین آن میگردد.(93). فقیهانى از هر دو گروه (امامیه و اهلسنت) بودهاند که حرمت نوشیدن خمر را قطعى دانسته ولى در نجاست آن تردید کردهاند. منشأ تردید، اشکال در ادلّه نجاست و همچنین وجود دلیل روایى برطهارت آن بوده است